De dag van vandaag….de eerste schooldag!
Janneke 23 augustus 2022Leerkrachten hebben een heel ander ritme dan andere werkenden. Ons jaar start met ingang van het nieuwe schooljaar in plaats van dat op 1 januari het nieuwe jaar begint. Dat is meer een moment in de tijd. Het nieuwe schooljaar is veel meer een nieuwe start! Deze zomer ben ik veertig jaar leerkracht. Veertig jaar heb ik dat moment meegemaakt om het nieuwe jaar op te starten. Die allereerste schooldag is mij echter altijd bijgebleven! Ik wil jullie meenemen in deze dag!
Welke dag is het vandaag? Mijn eerste schooldag als leerkracht.
Met een hoofd vol ideeën over hoe ik het wilde en tassen vol met spullen kwam ik op tijd op school.
Geen idee hebbend hoe kinderen dit ervaren, kwam ik gespannen aan in de klas om het nieuwe schooljaar en de nieuwe groep op te starten. De stoelen stonden in de kring, alles stond klaar voor de speel/werkles, een liedje lag er, kortom de dag kon beginnen.
Ik had een geweldig idee bedacht om de kinderen welkom te heten en meteen een eigen plek te geven. Daarvoor mocht ieder kind een sticker uitkiezen. Deze mocht op de kapstok geplakt worden, daarna kreeg elk kind dezelfde sticker om op de stoel te plakken. Dezelfde sticker dus voor de kapstok en stoel. Logisch toch?
Bij het eerste kind ging dit prima. Ouder begroet, sticker uitgezocht, op de kapstok geplakt, nog een keer diezelfde sticker voor op de stoel. Kind nummer 2 had wat meer moeite met het kiezen en wist daarna ook niet meer welke sticker er nu op de kapstok hing. Kind nummer 3 had al wat langer gewacht en werd al wat onrustig en in de verte hoorde ik een kind ongelooflijk hard huilen. Die zal toch niet in mijn klas komen?
De kinderen en hun ouders stonden inmiddels al in een rij buiten de deur en ouders mopperden, kinderen werden hoe langer hoe ongeduriger en ik was het spoor al na een paar kinderen helemaal bijster. Bovendien werd het gehuil inmiddels zo sterk dat er geen woord met ouders, dan wel kinderen te wisselen was. Ik besloot het hele stickergebeuren maar te laten voor wat het was en de kinderen gewoon op hun stoel te zetten. Dat schoot tenminste op en de rij voor de deur werd snel kleiner. Het gehuil van het ventje overstemde overigens al snel alles. Moeder heeft hem weer mee naar huis genomen want er bleek wel een verhaal achter te zitten.
De rest van de dag is het overigens helemaal goed gekomen met de stickers en wist iedereen zijn plek. De speel/werkles heb ik al snel voor gezien gehouden want het bleek dat alle kinderen maar een ding wilden: spelen! Van het liedje is het wel gekomen.
Om twaalf uur ging iedereen weer lekker naar huis om na anderhalf uur weer terug te komen voor de middag. Tijd genoeg om thuis te gaan eten voor de kinderen en voor mij! Maar wat een andere wereld is dat! Ik was kapot! En dat na één ochtendje werken…..
De middag verliep prima en heel langzaam begon het allemaal te wennen. Na een week was zelfs het verdrietige ventje tot bedaren gekomen en bleek hij een verhaal met operaties en ziekenhuizen te hebben waardoor het best te verklaren was!
Weer een week later waren de eerste stickers al weer verdwenen van de stoelen of de kapstok en leek het hele gebeuren vergeten. Maar uit mijn gedachten zal het nooit gaan! Een prachtig leerproces op de eerste schooldag!
loading...
